domingo, 9 de marzo de 2014

Je mi smutno

Je mi smutno, že mě taková správa nepřekvapila:

http://www.novinky.cz/domaci/329802-do-obchodni-valky-s-ruskem-nejdeme-rekl-sobotka.html

Možná pán Sobotka dělá správně, když nechce riskovat obchodní vztahy s Ruskem kvůli ukrajinské krizi. Je to přece risk, lidé v ČR by mohli přijít o práci. Dejme tomu. A co třeba snížit platy poslancům, aby se mohlo investovat do způsobů, jak lidem práci zajistit? V jiných zemích se to dokázalo. A možná taky ne, a pán Sobotka dělá dobře, že nám všem, lidem žijícím v ČR, zajisťuje pracovní místa.

Druhá strana mince je, že právě s tím počítal i pán Putin. A že neochota jiných zemí se znepřátelit velkého obchodního partnera a hlavního dodávce některých surovin, je něco, co právě umožňuje Rusku si dělat, co chce.

Už jsem o tom varoval (ve španělštině) v předchozím zápisu: že Rusko zasáhne (a Sobotka tvrdil, že nezasáhne, a že ukrajinské hranice zůstanou neměnné... nemůžu najít odkaz na onu zprávu, pokud někdo ji najde, prosím ať dá odkaz na ni do komentářů). Jsem rád, že nejsem jediný, co se bojí, že zásah by mohl pokračovat dál na západ - viz zde. "Jen rozšíření sféry vlivu." Jasně. 1968 a tanky.

Porovnání se Studenou Válkou se mi nelíbí proto, že po smrti Stalina jednání se konala se Stranou. Nebo se mýlím? Teď vede Rusko charismatický vůdce, který chce expandovat. Uvnitř ruských hranic nemusí ani zasahovat sílou - obyvatelstvo utočí samo od sebe na členky Pussy Riotu a vláda nedělá nic (skupina chlapů proti dvou ženám - je to správné snad?), nebo se zorganizují skupiny, které mlátí homosexuály... proč by se měla namáhat policie, když to dělají sami lidé, jak v Německem okupovaném Polsku proti Židům za 2. Světové? Nebo jsem snad něco nepochopil?

Počet ruských obyvatel na Krymu vidíme jako vzdálený jev, jako kdyby se nás nemohlo týkat. A co města, kde roste počet ruských obyvatel (jako Karlovy Vary v ČR)? Ano, je to daleko od ruských hranic... snad Putin nebude chtít zasáhnout tam, aby někoho "chránil." A snad si nemyslí nikdo, že Západ zasahne. Západ bude stále jen koukat, aby se nezhoršili obchodní vztahy s Ruskem, a aby lidé nepřišli o svá pracovní místa.

A snad na ona pracovní místa v ČR nebudou mít přednost před Čechy ruští přistěhovalci jenom z toho důvodů, že jsou východnější. Ano, já vím, sám jsem v ČR cizincem - ale pokud vím, nikdo nečekal na moje místo. De fakto, moje místo bylo navrženo i po té, že jsem ho měl, a nikdo o něj nepožádal. Kdo ví, možná jednou budu muset odejít, aby španělštinu učil Rus místo Španěla... a to bude asi nejlepší pro všechny. Že ano?

Stejně, za A to nikoho nebude zajímat, co tady melu, za B nikdo nebude dělat nic, a za C, nejspíš tomu vůbec nerozumím...

lunes, 3 de marzo de 2014

¿Imprudencia, miedo o intención?

"V. sólo quiere Crimea, y con eso se sentirá satisfecho".

Lo mismo se decía de Adolfo cuando invadió la región de los Sudetes en la antigua Checoslovaquia. ¿Resultado? Invadió Checoslovaquia entera, y después Austria y Polonia.

"Los tiempos han cambiado".

Los tiempos, sí; las personas, menos. La ambición sigue devorando a los hombres. Y lo mismo se decía Adolfito a sí mismo cuando estaba a punto de cometer los mismos errores que Napoleón. Lo mismo se decía el resto de Europa cuando no vio venir a Adolfito. No nos engañemos: la Historia se repite porque el interior de los seres humanos no cambia tanto como sus circunstancias (si es que cambia en absoluto). El hecho de que nos sigan fascinando los dramas shakesperianos o, más aún, los mitos griegos, indica que no hemos cambiado mucho en los últimos 3.000 años.

"¿Qué puede conseguir V.? No le interesa nada más".

Puede conseguir tierras, pero sobre todo, puede conseguir Poder.

"V. ya tiene todo lo que quiere".

Lo mismo se decía hace ya unos años. Y sigue estrechando sus lazos de poder. Parte de la población rusa vive en terror. Hay iniciativas ciudadanas terroristas (como los movimientos anti-LGBT) que cuentan con el apoyo del gobierno ruso. En los últimos JJ.OO. de invierno, pocos han sido, incluso dentro del colectivo LGBT, los que han mostrado su rechazo en palabras o en la práctica a la atmósfera de incomodidad que creó V.

"El resto del mundo le frenará".

¿Cuándo le van a frenar? Dudo mucho que la comunidad internacional tenga intención de intervenir si V. decide invadir Ucrania (¿debería decir cuando invada?) Y Ucrania, repito, harto probable no le va a bastar. China es propietaria de un 5% del terreno cultivable de Ucrania, si no me equivoco. Imagínense ahora que Rusia decidiera "apropiarse" de algo que le pertenece al hermano mandarín. Claro que podrían llegar a un acuerdo... por un tiempo.
Ahora bien, supongamos que el resto del mundo quisiera frenar a Rusia. ¿Cómo lo harían? Media Europa depende del suministro de gas desde Rusia. Sí, el rublo está cayendo, pero Rusia puede subir el precio del gas hasta donde quiera. También es cierto que la comunidad internacional puede decir "vale, te pagamos lo que pides, pero el tipo de cambio baja y tú no recibes lo que esperabas" - ¿hasta cuándo? Y más: ¿qué gobierno de la desmilitarizada Europa puede hacer frente a la poderosa Rusia? ¿Quién va a hacer algo más que protestar por los bajines, mientras se buscan un lugar al que emigrar el día que la Armada Roja decida dar unos pasos más hacia el Ocaso?

¿Y el título de esta entrada? Bueno, no entiendo las reacciones de muchos diplomáticos, embajadores, políticos, presidentes, etc. Mucho hablar y poco hacer, por un lado; y por otro, las afirmaciones con poco conocimiento histórico no son comprensibles en alguien que debería haber estudiado para llegar a esos puestos. ¿Están actuando de forma imprudente? ¿Tienen miedo de que alguien les pueda atacar después por sus palabras (que a mí también me lo da escribir esto)? ¿Hay alguna intención escondida, p.e. que nadie actúe porque "nadie se lo esperaba" y así poder obtener alguna hipotética ventaja en un escenario postucraniano? ¿Es simplemente ignorancia por su parte, o soy yo el ignorante y me estoy perdiendo algo?

El tiempo dará la razón a quien tenga que dársela. Y ojalá me equivoque yo, y todo lo que he escrito aquí no sean más que sinsentidos y calumnias - en cuyo caso, sólo me quedaría rogar al señor P. que aceptara mis más sinceras disculpas. Ojalá sea un super-hombre y la ambición o el ansia de poder no sean más fuertes que él.